Nadtlenek wodoru to związek chemiczny powszechnie stosowany jako środek dezynfekujący, wybielający i utleniający. Z drugiej strony nadtlenek wodoru przeznaczony do kontaktu z żywnością to specjalna forma nadtlenku wodoru stosowana specjalnie do zastosowań spożywczych. Chociaż oba rodzaje nadtlenku wodoru mają pewne podobieństwa, istnieją pewne kluczowe różnice, które je odróżniają.
Po pierwsze, nadtlenek wodoru przeznaczony do kontaktu z żywnością jest znacznie bardziej rozcieńczony niż zwykły nadtlenek wodoru. Podczas gdy zwykły nadtlenek wodoru może mieć moc nawet 30%, nadtlenek wodoru przeznaczony do kontaktu z żywnością zazwyczaj zawiera tylko 35% i często jest sprzedawany w jeszcze bardziej rozcieńczonych postaciach. To rozcieńczenie jest konieczne, aby zapewnić, że nadtlenek wodoru jest bezpieczny do spożycia i nie powoduje szkód ani podrażnień.
Inną różnicą między zwykłym nadtlenkiem wodoru a nadtlenkiem wodoru dopuszczonym do kontaktu z żywnością jest to, że ten ostatni podlega bardziej rygorystycznym testom i normom bezpieczeństwa. Nadtlenek wodoru dopuszczony do kontaktu z żywnością musi spełniać rygorystyczne wymagania dotyczące czystości, aby mieć pewność, że nie zawiera żadnych szkodliwych zanieczyszczeń ani dodatków, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. W rezultacie nadtlenek wodoru dopuszczony do kontaktu z żywnością jest często droższy niż zwykły nadtlenek wodoru.
Pomimo tych różnic oba rodzaje nadtlenku wodoru mają szerokie zastosowanie. Zwykły nadtlenek wodoru jest powszechnie stosowany jako środek dezynfekujący rany, powierzchnie i sprzęt. Używa się go również do wybielania włosów i zębów oraz do usuwania plam z odzieży i dywanów. Z drugiej strony nadtlenek wodoru przeznaczony do kontaktu z żywnością jest stosowany do przygotowywania i konserwacji żywności. Można go stosować do dezynfekcji powierzchni kuchennych, mycia owoców i warzyw oraz sterylizacji materiałów opakowaniowych do żywności. Ponadto niektórzy ludzie stosują w swojej diecie nadtlenek wodoru dopuszczony do kontaktu z żywnością jako suplement zdrowotny, chociaż praktyka ta jest kontrowersyjna i nie poparta przez główny nurt nauki.
Zwykły nadtlenek wodoru jest silnym środkiem dezynfekującym i wybielającym, podczas gdy nadtlenek wodoru dopuszczony do kontaktu z żywnością to rozcieńczona, oczyszczona postać, która jest bezpieczna do spożycia i zastosowań w żywności. Obydwa rodzaje nadtlenku wodoru mają szeroki zakres zastosowań i można je znaleźć w różnorodnych produktach, od środków czyszczących po materiały opakowaniowe do żywności.